Warm welkom
29 februari 2016 - Dumaguete, Filipijnen
Hallo allemaal!
Ondertussen zijn we veilig aangekomen in Dumaguete :) Het was een lange, vermoeiende reis, maar het is ook eigenlijk heel soepel verlopen en me erg meegevallen! Geen problemen met het vinden van gates, bagage of vervelende buren! Op de lange vlucht naar Hongkong genoeg te drinken en prima eten. Èn, heel belangrijk, een lekker dekentje on onder te kruipen! Wel gek hoor, om wat eigenlijk 22:15 is in Nederland ontbijten! Maar de lokale tijd was 4:30. Eenmaal geland in Manilla was het cultuurverschil toch al wel te merken; wat ongeorganiseerd en druk, en we worden steeds aangestaard. Manilla was ook nog erg grauwig. De landing op Dumaguete hebben we met open mond uitgezeten door alle prachtige bomen en al het groen wat we zagen. Erg warm was het natuurlijk ook, zo tegen de 30 graden. Nadat we onze bagage hebben verzameld snelde Marjorie van Work the World (WTW) toe om ons te behoeden voor alle taxichauffeurs die je mee willen krijgen. De welkomstknuffel zei al genoeg over hoe de mensen van WTW hier zijn, allemaal zo vriendelijk, opgewekt en warm!! Na een kort ritje door het ongeorganiseerde verkeer kwamen we bij ons prachtige huis. Het is ontzettend warm, maar met een boel ventilatoren zeker uit te houden. Fred, de cateraar/kok , had al een heerlijke snack voor ons gemaakt: een soort tosti met kaas en pittige kip en een lekkere brownie (zelfgemaakt, hij houdt van bakken!). Ook typerend voor hoe het gaat, er wordt voor ons gekookt en schoongemaakt, de bedden opgemaakt en de afwas gedaan en dat allemaal met een grote glimlach en vriendelijk woord. Super luxe dus! En ook bij het avondeten heerlijke gerechten en zo ontzettend veel om uit te kiezen ! De 10 huisgenoten (Nederlanders, Belgen, Finnen, Australiërs en Schotten) zijn ook erg gezellig en kunnen ons al een boel vertellen en tips geven. Vandaag hebben we met verschillende tricycles rondgereden, onder andere om een eerste kijkje in het ziekenhuis te nemen waar we morgen zullen starten. Dat was wel even iets heftiger dan verwacht! Zo anders dan bij ons thuis. Van tevoren heb ik wel foto's gezien maar als je dan echt wordt geconfronteerd met de gangen vol met patiënten en primitiviteit is dat toch even slikken. Maar een deel van ons inschrijfgeld gaat ook naar het ziekenhuis vertelden ze, dus dat is fijn:) ik heb erg veel zin om morgen te gaan starten en wil graag meer weten over hoe het er hier aan toe gaat. We zijn ook nog even de stad in geweest om van wat lekker Filipijns eten te genieten en te pinnen en een lokale simkaart voor de telefoon te kopen. Eenmaal terug hebben we de eerste korte wandeling door de straat gemaakt en daarna onze eerste Filipijnse taalles gehad dus het gaat helemaal goed komen :)
Nu lekker even op de bank wat lezen, puzzelen en uitrusten. Ik ga proberen wat foto's te uploaden, maar beloof niks want de wi-fi hier is natuurlijk niet zo snel als we gewend zijn!
Maayung gabii, en voor jullie in Nederland maayung hapon! (goede avond en goede middag )
Veel liefs en groetjes, Meike
Ondertussen zijn we veilig aangekomen in Dumaguete :) Het was een lange, vermoeiende reis, maar het is ook eigenlijk heel soepel verlopen en me erg meegevallen! Geen problemen met het vinden van gates, bagage of vervelende buren! Op de lange vlucht naar Hongkong genoeg te drinken en prima eten. Èn, heel belangrijk, een lekker dekentje on onder te kruipen! Wel gek hoor, om wat eigenlijk 22:15 is in Nederland ontbijten! Maar de lokale tijd was 4:30. Eenmaal geland in Manilla was het cultuurverschil toch al wel te merken; wat ongeorganiseerd en druk, en we worden steeds aangestaard. Manilla was ook nog erg grauwig. De landing op Dumaguete hebben we met open mond uitgezeten door alle prachtige bomen en al het groen wat we zagen. Erg warm was het natuurlijk ook, zo tegen de 30 graden. Nadat we onze bagage hebben verzameld snelde Marjorie van Work the World (WTW) toe om ons te behoeden voor alle taxichauffeurs die je mee willen krijgen. De welkomstknuffel zei al genoeg over hoe de mensen van WTW hier zijn, allemaal zo vriendelijk, opgewekt en warm!! Na een kort ritje door het ongeorganiseerde verkeer kwamen we bij ons prachtige huis. Het is ontzettend warm, maar met een boel ventilatoren zeker uit te houden. Fred, de cateraar/kok , had al een heerlijke snack voor ons gemaakt: een soort tosti met kaas en pittige kip en een lekkere brownie (zelfgemaakt, hij houdt van bakken!). Ook typerend voor hoe het gaat, er wordt voor ons gekookt en schoongemaakt, de bedden opgemaakt en de afwas gedaan en dat allemaal met een grote glimlach en vriendelijk woord. Super luxe dus! En ook bij het avondeten heerlijke gerechten en zo ontzettend veel om uit te kiezen ! De 10 huisgenoten (Nederlanders, Belgen, Finnen, Australiërs en Schotten) zijn ook erg gezellig en kunnen ons al een boel vertellen en tips geven. Vandaag hebben we met verschillende tricycles rondgereden, onder andere om een eerste kijkje in het ziekenhuis te nemen waar we morgen zullen starten. Dat was wel even iets heftiger dan verwacht! Zo anders dan bij ons thuis. Van tevoren heb ik wel foto's gezien maar als je dan echt wordt geconfronteerd met de gangen vol met patiënten en primitiviteit is dat toch even slikken. Maar een deel van ons inschrijfgeld gaat ook naar het ziekenhuis vertelden ze, dus dat is fijn:) ik heb erg veel zin om morgen te gaan starten en wil graag meer weten over hoe het er hier aan toe gaat. We zijn ook nog even de stad in geweest om van wat lekker Filipijns eten te genieten en te pinnen en een lokale simkaart voor de telefoon te kopen. Eenmaal terug hebben we de eerste korte wandeling door de straat gemaakt en daarna onze eerste Filipijnse taalles gehad dus het gaat helemaal goed komen :)
Nu lekker even op de bank wat lezen, puzzelen en uitrusten. Ik ga proberen wat foto's te uploaden, maar beloof niks want de wi-fi hier is natuurlijk niet zo snel als we gewend zijn!
Maayung gabii, en voor jullie in Nederland maayung hapon! (goede avond en goede middag )
Veel liefs en groetjes, Meike
Bedankt voor je 1e bericht. Fijn dat we jullie op deze manier kunnen volgen. Als een goed begin het halve werk is... maar dat geldt natuurlijk voor het begin van het werk en dat moest gisteren nog beginnen, maar dat zal, ondanks alle cultuur-verschillen, vast ook gaan lukken, Succes er mee. We blijven je geïnteresseerd volgen.
Groetjes oma/ opa
Dit klinkt al zo heerlijk, als je zo je avontuur mag beginnen, wat ontzettend fijn.
Ook confronterend om te zien, hoewel je dat natuurlijk al wel wist, dat de gezondheidszorg elders toch echt anders georganiseerd is dan bij ons in Nederland.
Fijn dat je al zo snel een verslag stuurt, fijn! Ik zie je op het bankje met je puzzelboekje zitten!
groetjes
Jolanda
Hier vast een kort bericht . Ik ben erg blij dat jullie goed aangekomen zijn en het daar erg goedmaken. Wat fijn dat iedereen zo hartelijk is.
Ik schrijf je gauw uitgebreider. Heel hartelijke groeten Oma Mien.
Een goed begin is het halve werk, zeggen ze dan en zo ziet het er bij jullie uit. Wat super fijn om je zo welkom te voelen. Ik heb zo het gevoel dat het een bijzonder tijd gaat worden. Ben benieuwd naar de ervaringen in de zorg.
Geniet er van, van alles.
Liefs, Mieke.
Fijn om te lezen dat jullie goed aangekomen zijn. Mooi dat we op deze manier jullie gebeurtenissen kunnen volgen. Heel veel sterkte en succes met je werk daar. Volgens mij een hele ervaring. Maar vooral ook genieten. We houden contact.
Groetjes vanuit Veghel, Frans.
Leuk hoor, zo'n blog om het wel en wee te kunnen volgen. Wat ziet hij er goed uit trouwens :-) heb je ook nog maar even tussen de bedrijven door gedaan. Heel grappig om vanuit een koud en donker Nederland (zou hier deze nacht -6 zijn) te lezen over zon, warmte, licht, lekker eten en dat alles aan de andere kant van de aardbol. Ook ik vind het natuurlijk heel fijn om te horen dat alles tot nu toe goed is verlopen en jullie gastvrij zijn ontvangen.
Over de stand van de gezondheidszorg: het is natuurlijk ook zo dat een eerste stap is gezet. Er zíjn voorzieningen en hopelijk kunnen die verder uitgebouwd worden. Dat is al veel meer dan niets. Mooi dat jullie hieraan ook een bijdrage kunnen leveren. Dikke knuffel ook voor Marjolein, Vera
Je eerste blog vanuit het verre Dumaguete; wat fijn om zo snel al te kunnen lezen over jullie eerste indrukken en dat jullie zo met open armen worden ontvangen. En wat een super mooie ervaring om in zo'n compleet andere omgeving te kunnen zijn en daar ook te kunnen gaan helpen/werken. Geniet van de zon, de palmbomen, de zee, jullie prachtige plek daar, het Filipijnse eten .... kortom: van alles! Maar dat is, zo te lezen en aan de foto's te zien, al heel goed aan het lukken.
Lieve groet, ook voor Marjolein! XXX Brigit